«Ήταν μια συνηθισμένη αγελάδα που έβοσκε σε ένα καταπράσινο και εύφορο λιβάδι. Κάθε μέρα που περνούσε, γινόταν όλο και μεγαλύτερη, ώσπου μεγάλωσε τόσο πολύ που σε λίγο καιρό έμοιαζε με βουνό. Πάνω σε αυτό το ζωντανό βουνό ανέβαιναν ζώα, ζουζούνιζαν έντομα και τα πουλιά έκαναν φωλιές.
Τα χρόνια πέρασαν και μπορεί κανείς να μη θυμόταν την αγελάδα, όμως διηγούνταν ιστορίες για το παράξενο βουνό στο κοντινό λιβάδι. Κάποτε πήγαν εκεί εκδρομή τα παιδιά ενός σχολείου. Ανάμεσα στα πολλά που άκουσαν τα παιδιά εκείνη την ημέρα, από έναν παππού που καλλιεργούσε το περιβόλι του εκεί κοντά, ήταν ότι η γη είναι ζωντανή και ότι, αν ακουμπήσουν το αυτί τους στο χώμα, θ’ αφουγκραστούν την ανάσα της».

Αποσπάσματα από το οικολογικό παραμύθι «Η αγελάδα βουνό», μέσα από τη συλλογή παιδικών ιστοριών της Σταματούλας Τσιαντή Η αγελάδα βουνό και άλλες ιστορίες (εικονογράφηση: Γιώργος Σγουρός). Σ’ αυτή την ιστορία, τα παιδιά μαθαίνουν να αφουγκράζονται με σεβασμό τη γη και τις ανάγκες της, και μεταδίδουν με τη σειρά τους αυτή τη γνώση στους μικρούς αναγνώστες.

Η Προστασία του Περιβάλλοντος μπορεί και πρέπει να αποτελέσει στάση ζωής για τις επόμενες γενιές και το παιδικό βιβλίο είναι ο καλύτερος σύμμαχος στη διαμόρφωση μιας ευαισθητοποιημένης οικολογικής συνείδησης.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, λίγα λόγια για το οικολογικό παραμύθι “Η αγελάδα βουνό”.