heart-iconheart-icon
Βιβλιοπαρουσίαση: Τόνια Τσακίρη «Αόρατοι Άνθρωποι»



Βιβλία αυτοβελτίωσης | 14/07/2024


Γράφει η Μαρία Δημητροπούλου

Βιβλιοπαρουσίαση

Τόνια Τσακίρη «Αόρατοι Άνθρωποι»

Μαθήματα Ζωής από τον άστεγο Μιχάλη Σαμόλη

«Η ζωή μού δίδαξε ότι ο πονεμένος άνθρωπος μπορεί να εξελιχθεί σε σοφό άνθρωπο. Αρκεί να επιλέξει να αξιοποιήσει τον πόνο του αντί να νιώθει θύμα».

Η αναφορά αυτή, από το βιβλίο της Τόνιας Τσακίρη «Αόρατοι Άνθρωποι», καταγράφει σε μεγάλο βαθμό τον υψηλό βαθμό αυτογνωσίας και τη συνειδητή προσπάθεια του άστεγου Μιχάλη Σαμόλη, να περάσει από την απόγνωση, στην παρατήρηση και από εκεί πλέον, σε αυτό που καταγράφει ως στόχο της ζωής του: να βοηθά τους ανθρώπους να ξεπερνούν τις δυσκολίες τους, να πετύχουν ό,τι επιθυμούν και να βρίσκουν τη δική τους αποστολή.

Η συγγραφέας έχει επιλέξει συνειδητά να κρατήσει τη ζωντάνια της προφορικότητας στον γραπτό λόγο, καθώς ο Μιχάλης αφηγείται την ιστορία του και παράλληλα επιλέγει αυτά που ο ίδιος καταγράφει ως σημαντικά σημεία της πορείας του: οι πρώτες του μέρες στον δρόμο, το ξάφνιασμα, οι αυτοκτονικές σκέψεις, τα νυχτερινά όνειρα, η γνωριμία με τον μικρόκοσμο των αστέγων, οι άγγελοι-σωτήρες στη ζωή του, τα πρώτα μηνύματα ότι μπορεί να συνεχίσει να ζει, οι δομές και τα ΜΚΟ που βοηθούν, η ανακάλυψη της σωτήριας Σχεδίας, το θέατρο ως φάρος φωτός, η αποδοχή της αστεγίας και του εαυτού του, η μετάβασή του στο νοιάξιμο και τη φροντίδα γι’ αυτούς που έχουν την ανάγκη του.  

Ο Μιχάλης Σαμόλης ζει πλέον σε ξενώνα αστέγων του Δήμου της Αθήνας. Βιοπορίζεται ως πωλητής της Σχεδίας, του περιοδικού δρόμου της Αθήνας και ως οδηγός στις Αόρατες Διαδρομές του περιοδικού. Επέλεξε να μην είναι πλέον ο αόρατος άνθρωπος, αλλά ο άνθρωπος με παρουσία και λόγο. Έχει θέσει ως σκοπό του να μας γνωρίσει τα  σκοτεινά σημεία της πόλης για να φέρει στην επιφάνεια όσα αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που ζουν εκεί.  Άνθρωποι στο περιθώριο της ζωής, απελπισμένοι, μόνοι, φοβισμένοι, θυμωμένοι, άρρωστοι, εξαρτημένοι, εκεί όπου κάνουν τη δική τους προσπάθεια. Επιλέγει να ρίξει φως στο σκοτάδι, μιλώντας για τους άστεγους χωρίς όνομα, γίνεται ο ίδιος η φωνή τους, περιδιαβαίνει τα στέκια της καθημερινότητας τους, καταγράφει τα αδιέξοδά τους, αλλά και τις δυνατότητες που τους δίνονται για στέγη, τροφή, καθαριότητα, περίθαλψη, εργασία.

Οι αγαπημένοι του συνοδοιπόροι σε αυτές τις ιδιαίτερες περιηγήσεις στην πόλη, είναι τα παιδιά, οι μαθητές που συμμετέχουν με τα σχολεία τους και απευθύνουν ερωτήσεις στον Μιχάλη με την καθαρότητα και τον αυθορμητισμό τους για ένα σωρό αυτονόητα αλλά και απίθανα πράγματα που μας ξεκουνούν από την ψευδαίσθηση της τακτοποιημένης μας ζωής. «Τι σου έλειπε όταν ζούσες στον δρόμο;» «Κάνεις αρνητικές σκέψεις;» «Αν γινόσουν δήμαρχος της Αθήνας τι έργα θα υλοποιούσες;» «Ποιες καταστάσεις σε κάνουν να κλαις;» «Τι θα ήθελες να γράφει η νεκρολογία σου;» «Ποιο είναι το πιο τρελό σου όνειρο;» «Δεν σου λείπουν τα παιδιά σου;» Κι αυτός κρατώντας τη ραχοκοκαλιά της αφήγησης ζωντανή, τους ανταποδίδει ερωτήσεις: «Θέλετε να μάθετε τις σκέψεις των αστέγων, τι κουβεντιάζουν μεταξύ τους;» Ο Μιχάλης προσφέρει στα παιδιά ένα δώρο. Δίνει σε όλους μας αυτό το δώρο. Οι άστεγοι δεν είναι πλέον αόρατοι. Ανησυχούν, αισθάνονται, φοβούνται, ελπίζουν και εκείνη η βαθιά ριζωμένη προκατάληψη, ότι οι πράξεις τους τους οδήγησαν στη ζωή που ζουν, αρχίζει να μαλακώνει και γίνεται μια κουβέντα, ένα χαμόγελο, μια σοκολάτα, ένα σάντουιτς όταν τους συναντούμε στον δρόμο.

Το βιβλίο κλείνει με ένα γράμμα. Το γράμμα προς τον γιο του που δεν τόλμησε ακόμα να του δώσει, είχε όμως το θάρρος να το ανοίξει δημόσια. Γιατί η φωνή στο γράμμα δεν είναι μόνο η δική του, είναι αυτή που έχει κάθε πατέρας που έχει στερηθεί το παιδί του. Αναπολεί με μια γλυκιά νοσταλγία που τον γεμίζει δύναμη τη μοναδική στιγμή της γέννησης του παιδιού του, τις συγκινητικές στιγμές της μεταξύ τους σύνδεσης σε απλά πράγματα της καθημερινότητας,  τις ενοχές, τη γενναία αποδοχή του εαυτού του, όπως είναι, με τα λάθη του, την ανάγκη του να μοιραστεί με τους αγαπημένους του τη χαρά αυτής της ζωής που συνεχίζει να είναι όμορφη παρά τα όσα έχουν συμβεί ή ίσως και εξαιτίας αυτών.

Οι Αόρατοι Άνθρωποι είναι ένα βιβλίο σαν καλωσόρισμα σε έναν ασφαλή χώρο, όπου ο «πλούτος» δεν είναι τα υλικά αγαθά χωρίς όριο, αλλά ένα χαμόγελο, μια συντροφική κουβέντα, μια γευστική μπύρα με παρέα, ένας ευωδιαστός ελληνικός καφές, ένα τσιγάρο και πάνω από όλα, το μοναδικό μοίρασμα των ανθρώπων.

To βιβλίο, το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος, αποτελεί παράλληλα έναν οδηγό γνωριμίας με τις δομές και τα ΜΚΟ που προσφέρουν φιλοξενία, τροφή, φροντίδα, περίθαλψη, ψυχολογική υποστήριξη, δυνατότητα εργασίας σε άστεγους, άνεργους και άλλους συμπολίτες μας σε ανάγκη.

Πηγή: Βιβλία αυτοβελτίωσης

Tags:
Τρόποι
Πληρωμής
Τρόποι Πληρωμής
kids reading

Δώρα για το παιδικό πάρτι

Ήρθε η ώρα του παιδικού πάρτι!
Όλοι ξέρουμε πόση οργάνωση χρειάζεται… δραστηριότητες, παιχνίδια, φαγητό και –φυσικά– τα δωράκια για τους μικρούς καλεσμένους.
Αυτό το τελευταίο, αφήστε το πάνω μας!

Τα βήματα είναι απλά:

  1. Συμπληρώστε τα ακόλουθα πεδία, ανάλογα με την ηλικία και τον αριθμό των παιδιών που έχετε καλέσει.
  2. Επιλέξτε ανάμεσα σε πακέτα δώρων, με βιβλία επιλεγμένα από εμάς με φροντίδα και αγάπη.
  3. Στο τέλος του πάρτι μοιράστε τα δωράκια στα παιδιά, χαρίζοντας τους έτσι… ακόμα περισσότερη χαρά!

*Στο κάθε σετ περιλαμβάνονται τα βιβλία και χάρτινες σακούλες για τη συσκευασία δώρου.