Η ακούραστη συγγραφέας των μπεστ σέλερ
«Το να έχω προκαλέσει δάκρυα ή γέλιο σε κάποιον είναι σπουδαίο. Ζω για να ψυχαγωγώ. Δεν έχω σκοπό να διδάξω ή να κάνω κήρυγμα ή να τοποθετούμαι πολιτικά. Η δουλειά μου είναι πρωτίστως να διασκεδάζω τον εαυτό μου και στη συνέχεια όλους τους υπόλοιπους» έχει δηλώσει σε συνέντευξη της στην εφημερίδα The Guardian η πετυχημένη συγγραφέας Κέιτ Aτκινσον.
Γεννημένη το 1951 στο Γιορκ στη Βόρεια Αγγλία, η Aτκινσον έχει δηλώσει πως υπήρξε ένα φοβικό, αγχωμένο παιδί. Η ίδια αποδίδει αυτά τα χαρακτηριστικά στο γεγονός πως μεγάλωσε σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με έντονο καταπιεσμένο συναίσθημα. Ο πατέρας της είχε περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια, τα οποία σημάδεψαν η φτώχεια και η βία. Οι γονείς της, παρόλο που ήταν μαζί, δεν μπορούσαν να παντρευτούν καθώς η μητέρα της δεν κατόρθωσε να πάρει διαζύγιο από τον καταστροφικό γάμο που είχε συνάψει κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Aτκινσον μεγάλωσε σε ένα διαμέρισμα πάνω από το μαγαζί που διατηρούσαν οι γονείς της στο Γιορκ, περνώντας πολλές ώρες της ημέρας μόνη, με συντροφιά πολλά βιβλία. Η αγάπη της για τα βιβλία την οδήγησε να σπουδάσει αγγλική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Dundee. Αφότου πήρε το μεταπτυχιακό της δίπλωμα, παρέμεινε στο πανεπιστήμιο για να πραγματοποιήσει το διδακτορικό της στη μεταμοντέρνα αμερικανική λογοτεχνία. Παρόλο που δεν πέρασε τις τελικές εξετάσεις και έτσι δεν απέκτησε τον σχετικό τίτλο, η μελέτη της στα συγγραφικά στυλ Αμερικανών λογοτεχνών όπως ο Κουρτ Βόνεγκατ επηρέασαν το δικό της έργο. Η Κέιτ Aτκινσον όμως δεν είχε συνειδητοποιήσει ακόμα πως θέλει να γίνει συγγραφέας.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, και στο μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του ’80, η Aτκινσον εργάστηκε ως γραμματέας σε νομική εταιρεία και ως δασκάλα. Το 1981 ωστόσο, ξεκινά να γράφει μερικά διηγήματα. Μετά από μερικά χρόνια ανακηρύσσεται η νικήτρια ενός λογοτεχνικού διαγωνισμού με το διήγημά της In China. Η συγκεκριμένη βράβευση της έδωσε ώθηση να γράψει κι άλλες ιστορίες οι οποίες δημοσιεύθηκαν σε περιοδικά όπως το Good Housekeeping και στην εφημερίδα Daily Mail.«Έμαθα πραγματικά να γράφω επειδή έπρεπε να χωρέσω μια πλοκή μέσα σε μια πολύ συγκεκριμένη έκταση» έχει δηλώσει η Aτκινσον για την εμπειρία της συγγραφής για τον Τύπο. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως το 1993 το διήγημά της με τίτλο Karmic Mothers—Fact or Fiction? κέρδισε το βραβείο Ian St. James και μεταφέρθηκε στη μικρή οθόνη το 1997.
Το πρώτο μυθιστόρημά της κυκλοφόρησε το 1995 και ήταν μια τραγική κωμωδία με τίτλο Στα παρασκήνια του μουσείου(Behind the Scenes at the Museum). Η ίδια ήταν τότε 43 ετών και άκουσε ουκ ολίγες φορές το σχόλιο πως ήταν αρκετά μεγάλη για πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας. Το βιβλίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία και κέρδισε τα βραβεία των κατηγοριών «Βιβλίο της Χρονιάς» και «Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα» στα Whitebread Awards (μετέπειτα Costa Awards). Η επικράτησή της επί λογοτεχνικών «μεγαθηρίων» όπως ο Σάλμαν Ρούσντι, προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση στον Τύπο. Τίτλοι όπως «Aγνωστη καμαριέρα κερδίζει βραβείο» (είχε εργαστεί μια φορά σε ξενοδοχείο) την πίκραναν ιδιαίτερα και από τότε είναι πολύ επιφυλακτική στο να δίνει συνεντεύξεις.
Ακολούθησαν και άλλες εκδοτικές επιτυχίες ενώ το 2004 κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο μιας σειράς αστυνομικής λογοτεχνίας με κεντρικό ήρωα τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Τζάκσον Μπρόντι. Το μυθιστόρημα Ψέματα και μυστικά (Case Histories) βρέθηκε στη βραχεία λίστα των βραβείων Costa και έγινε τηλεοπτική σειρά με πρωταγωνιστή τον ηθοποιό Τζέισον Aϊσακς. Το 2013 συστήνει στο αναγνωστικό κοινό το χαρακτήρα της Ούρσουλα Τοντ στο μυθιστόρημα Η ζωή μετά τη ζωή (Life after life). Το βιβλίο χαρακτηρίστηκε ως ένα εξαιρετικό μείγμα επιστημονικής φαντασίας και δράματος, βρέθηκε στη βραχεία λίστα του Women’s Prize for Fiction ενώ κέρδισε το βραβείο Costa για το καλύτερο μυθιστόρημα και το Goodreads Choice Award. Το 2015 κυκλοφόρησε το έργο της A God in Ruins με πρωταγωνιστή τον αδερφό της Ούρσουλα Τοντ, Τέντι, ενώ το 2018 εκδόθηκε το μυθιστόρημα Παραπλάνηση (Transcription) το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος. Οι κριτικές για την Παραπλάνηση ήταν διθυραμβικές. Το Time Magazine το χαρακτήρισε ως το «βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε αυτό το φθινόπωρο» και ο Guardian ως «ένα λαμπρό υπόδειγμα της ώριμης συγγραφικής φάσης της Aτκινσον: ένα μυθιστόρημα ιδεών που διαθέτει σοφία, χιούμορ και διατηρεί το ρυθμό ενός κατασκοπικού θρίλερ». Κεντρική ηρωίδα της Παραπλάνησης είναι Τζούλιετ Aρμστρονγκ, μέλος μιας ομάδας κατασκόπων της ΜΙ5 που στόχευε στην εξάρθρωση του δικτύου των Βρετανών φιλοναζιστών, που στις αρχές της δεκαετίας του ’50, εργάζεται ως παραγωγός εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο BBC, ζώντας μια φαινομενικά κανονική, σχεδόν βαρετή ζωή. Ωστόσο κάποιοι λογαριασμοί του παρελθόντος της έχουν παραμείνει ανοιχτοί.
Η «δικαιοσύνη» είναι μια αρχή την οποία πραγματεύεται στα περισσότερα βιβλία της η Κέιτ Aτκινσον. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του έργου της είναι η ικανότητα της να πλάθει εκπληκτικούς γυναικείους χαρακτήρες. Αυτός είναι και ο λόγος που η ίδια πιστεύει πως δεν θα βρεθεί ποτέ στη βραχεία λίστα του βραβείου Booker. Όχι πως την ενδιαφέρει ιδιαίτερα, αφού εκείνη είναι που έχει ζητήσει από τους εκδότες της να μην υποβάλλουν τα βιβλία της ως υποψήφια σε βραβεία βιβλίου. «Μου αρκεί να πληρώ τις δικές μου ποιοτικές προδιαγραφές» έχει δηλώσει σχετικά. Εκτός από τα βραβεία, η Aτκινσον δεν ενδιαφέρεται ούτε για τους λογοτεχνικούς κύκλους του Λονδίνου. Έχοντας συνηθίσει την ηρεμία του Γιορκσάιρ, η γνωστή συγγραφέας επέλεξε να ζει στο Εδιμβούργο. Έχει παντρευτεί δύο φορές και έχει αποκτήσει δύο κόρες ενώ έχει και εγγονές. Όσο μεγαλώνει, τόσο περισσότερο απολαμβάνει τη συγγραφή και έχει δηλώσει πως δεν βίωσε ποτέ το φαινόμενο του «συγγραφικού μπλοκαρίσματος». Η βραβευμένη συγγραφέας παραδέχεται πως το γράψιμο είναι συχνά μια ανιαρή διαδικασία, αλλά «μια καλή φράση μπορεί να σε αποζημιώσει ακόμη και για χρόνια ανίας ή προσωπικής κόλασης», έχει πει χαρακτηριστικά. Μια τέτοια συλλογή από πολύ καλές φράσεις είναι και κάθε της μυθιστόρημα, που όταν το ολοκληρώνει, απολαμβάνει να το παραδίδει στους αναγνώστες και να προχωράει στο επόμενο.
