Καρκαβίτσας Ανδρέας

Ο Ανδρέας Καρκαβίτσας γεννήθηκε το 1865 στα Λεχαινά Ηλείας και πέθανε το 1922 στο Μαρούσι Αττικής. Με την ιδιότητα του στρατιωτικού γιατρού έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-13. Το 1916 φυλακίστηκε και στη συνέχεια εξορίστηκε στη Μυτιλήνη, ως αποτέλεσμα της αντίδρασής του στο κίνημα του Ελευθέριου Βενιζέλου. Το 1917, άρρωστος με φυματίωση, νοσηλεύτηκε στο σανατόριο της Πεντέλης.
Το πρώτο του έργο, τα Διηγήματα (1892), το έγραψε στην καθαρεύουσα, την οποία αποκήρυξε αμέσως. Τα γνωστότερα έργα του είναι η νουβέλα Η Λυγερή (1896), το πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα Ο Ζητιάνος (1897), η συλλογή θαλασσινών διηγημάτων Λόγια της πλώρης (1899) κ.ά. Το έργο του είναι βαθιά επηρεασμένο από λαογραφικές και ηθογραφικές λεπτομέρειες και περιγραφές χαρακτήρων της υπαίθρου και των λαϊκών στρωμάτων της πόλης, στοιχεία που είχε την ευχέρεια να μελετήσει και να αφομοιώσει κατά τη διάρκεια των περιοδειών του ως στρατιωτικού γιατρού. Ο Ζητιάνος θεωρείται ως η απαρχή του κοινωνικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα.
Από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος κυκλοφορούν τα διηγήματά του Η Γοργόνα (έκδ. 1999) και Η θάλασσα (έκδ. 2011).